نوسترآداموس چگونه به قدرت پیشگویی دست یافت؟( از زبان خودش )

نوسترآداموس چگونه به قدرت پیشگویی دست یافت؟( از زبان خودش )

بهتر است به سخنان نوستر آداموس در این زمینه توجه کنیم.او درباره ی چگونگی رسیدن به این پیشگویی ها و روش خود در این باره می گوید و در نخستین دو بیتی کتابش ( قرون ) و نیز در سخنان خود̨  به پسرش قیصر در نامه ای که به اونوشته  و پیش درآمد این پیشگویی ها شمرده می شود ̨ از این مقوله سخن گفته است.این نامه بیشتر راهنمایی هایی برای اوست ̨  و گویا او را برای اینگونه فعالیت های روحی آماده می سازد. او نخست می گوید : اینها یک نور خدایی هستند که روشنی بخش راه کسانی می شوند که به این کار می پردازند̨  و دیگر اینکه بخشش و لطف خدایند̨  و سوم آنکه بررسی و شناسایی ستارگان و گردش آنها و محاسبه و بهره گیری از آنها هستند.

او به گونه ای پنهان به بعد چهارمی  نیز اشاره می کند که آن کاربرد سحر و جادو در علوم غریبه است ( occult ) و پرداختن به انهاست ̨  که حکمای پیشین مصر و بابل و یونان آن را بسیار به پیش برده بودند. او به پسرش خبر می دهد که کتابهای زیادی در این رشته ها داشته و همه ی آنها را سوزانده است.بسیاری از کسانی که در رابطه با شخصیت این مرد مطالعه کرده اند̨ دریافتند که وی شمار بسیاری از این کتابها را داشته  است. او هنگامی که ( در متن یادشده در زیر ) به پسرش می گوید: از پرداختن به سحر و جادو که در کتاب مقدس نکوهش شده ̨  خود داری کند ̨  گویا تصریح می کند که خود از این فن بهره داشته است. نکته ی دیگری را نیز می فهماند و آن اینکه برخی از انواع سحرها حلال و خوب است ̨  ولی او می تسد که این دانشها به دست کسانی بافتد که از آن استفاده ی نادرست کنند یا دچار اشتباه شوند̨  و بهمین جهت تر و خشک را باهم سوزانده تا از آن رهایی یابند.

نوسترآداموس در نامه ی خود به پسرش سزار می نویسد:

(( پیش از هر چیز از سحر نادرست و ناخوش آیند ک کتاب مقدس آن را نکوهش کرده بپرهیز و تنها به کار ستاره شناسی و نجوم که حلال است سرگرم باش̨  زیرا من با آن توانسته ام  به کمک کشف و وحی و حسابهای پیاپی ̨ پیشگویی های خود را ترتیب دهم و از بیم آنکه مبادا فلسفه ی این علوم غریبه ̨ محکوم گردد و نسبتهای بدی به آن داده شود ̨ من نخواستم که محتوای که محتوای ترس آور و هولناک آنها ̨  روشن و آشکار شود. همچنین از ترس آنکه این کتابها که قرن ها پنهان مانده بودند̨ آشکار شوند و زیانی از پدید امدن آنها پدید آید̨  من آنها را سوزاندم و به خاکستر تبدیل کردم تا کسی خواهش پرداختن به این کارهای جادوگرایانه و پنهانی را نکند و در پی تبدیل فلزات پست به فلزات گران بها ( transmutation ) بر نیاید. ولی در زمینه ی بینش و شناختی که از ستاره شناسی و رصدکردن ستارگان بدست می آید̨  می خواهم تو را آگاه تر کنم که : با پرهیز از هر پنداری که از هوی و هوس برخیزد̨  تو از راه تشخیص درست می توانی آینده را پیش بینی کنی̨  بشرط آنکه پیوسته نام جایگاه هایی راکه با چینش ستارگان تناسب دارد̨  در نظر داشته باشی و از الهام نیز بهره گیری̨  زیرا این جایها و هیئت ها̨  ویژگی ها ی نهفته را بدست می دهند یعنی نیرویی که با آن گذشته و حال و آینده را مانند ابدیت می توانی دریابی و با آشکار شدن همه ی آنها تو می توانی همه ی آنها را یکجا داشته باشی)).

از این سخنان اخیر̨  به یاد تجربه ی برخی از روشن بینان اخیر می افتیم که به چنین نعمت خداداده ای رسیده بودند و آینده ( یا گذشته ای ناشناخته ) در نظرش آشکار شده بود. آنها چنان که گفته اند به حالتی می رسند که آگاهی آنها به پهنه ی گسترده تری از زمان ̨  گسترش می یابد و گذشته و حال و آینده را در بر می گیرد.

نوسترآداموس در جای دیگری از نامه اش به فرزند خود ̨  می نویسد :

(( دو پایه ی اصلی ̨  اندیشه ی پیش گویان را تشکیل می دهد. نخست : هنگامی که روشنایی̨ روان آن شخص را فرا می گیرد و او با دانش نجوم̨  پیش گویی می کند و از خود نور افشانی می نماید و دوم آنکه : می تواند از راه پیشگویی بکمک الهام که تنها بخشی از بخش ها ی بی پایان خداست ̨  و چون این پیشگو می خواهد بکمک این نیروی خدا داده و بزرگی خدا و این بخشش طبیعی چیزی را ببیند ̨  می یابد که آنچه پیشگویی می کند واقعیت است ̨  و از یک سرچشمه ی ابدی می آید̨  و چنین نور یا زبانه ی آتش کوچک چنان اثر بزرگی داردکه از خود طبیعت کمتر آشنا نیست)).

 او کتاب خود پیشگویی ها را با یک دو بیتی آغاز می کندو در آنها خود را به عنوان کسی که این مراسم و آئینها را انجام داده و توان خویش را بالا برده و افقهای آینده در برابر چشمانش گشوده شده معرفی میکند. دو بیتی نخست از قرن اول چنین می گوید :

(( شبانگاه به تنهایی در کتابخانه نشسته پنهانی نشسته

آن از مس است و بر یک سه پایه نهاده

شعله ای کوچک از یک سوراخ بیرون می آید

و کسی که نباید بیهوده سخن او را پذیرفت ̨  به پیروزی دست می یابد

چوب بلند یا دست در میان سه پایه نهاده می شود

و قطراتی آب بر دامن جامعه و پاهای خویش می پاشد

آوایی ! ترسی ! او در جامعه ی خویش می لرزد

درخششی خدایی ̨  پروردگار در جایی نزدیک او نشسته است)).

در این دو بیتی ̨  برخی از نشانه های سحر و جادو آشکار است. شب هنگام است. نوسترآداموس تنها در اتاق مطالعات خود نشسته ̨  در برابر او ظرفی مسین قرار دارد و بر یک سه پایه ی کوچک نهاده شده. پیشگو در آب مینگرد تا آنجا که می بیند آب تیره شد و بخار گشت و آینده اندک اندک پدیدار شد. او را خیس می کند و از آن آب بر گوشه ی لباس و پاهایش می پاشد. از نیرویی که در درونش است اندکی احساس ترس می کند. صدایی می شنود و درخشش خدایی را می بیند و آنچه را در حالت کشف و الهام دیده می نویسد.من معتقدم که دیگر تصویر آشکاری از کار نوسترآداموس به دست ما آمده است. او طالع بین ̨  پیشگو ̨ منجم وجادوگر است و علوم غریبه ی دیگری (occult) را نیز می داند که نظر کلیسای کاتولیک که بر اندیشه ها و سیاستهای زمان او حاکم بوده ̨  حلال شمرده میشده اند.

نجوم یک کار معمولی بود̨  و دربار هیچ یک از پادشاهان از منجمی که مشاور پادشاه در کار جنگ و صلح باشد̨ خالی نبود. پادشاهان در امور اداری و کشوری و همچنین در زندگی خصوصی خود ̨  با آنان مشورت می کردند ̨  ولی برخی از دانشها و کارهای نوسترآداموس بشدت تحریم شده و مورد کیفر قرار می گرفتند و حتی مرتکبان و صاحبان آنها را زنده زنده می سوزاندند. از جمله این کاره جادوگری بوذد. بهمین سبب نوسترآداموس بشدت از آن می ترسید و از این رو کتاب خود را چنین مبهم و پیچیده نوشته و نثر آن بسیا آشفته و بدون تسلسل زمانی ویژه است.او خود در نامه اش به فرزند خود سزار ̨  این نکته را آورده و در جایی از ایننامه به او می گوید : او پیچیده نویسی و گمراه سازی را بجای روشن نویسی و صراحت بکار گرفته تا راه را برای پادشاهان و زورمندان ببندد و آنها نتواند به او آسیبی برسانند.او می ترسید که به جادوگری متهم گردد̨  و او را در آتش بسوزانند و همچنین دستاورد های او که ما اکنون به پی آنیم ̨  از میان برود.به همین سبب بیشتر گفته های او پیچیده و و نامفهوم و دارای رمز ها و معما هایی هستند و تاریخ معینی را برای هیچ یک از پیشگویی ها بیان نمی کنند. جز در چند جای انگشت شمار که برای توجه دادن به اهمیت رویداد یا وضع ویژه ای از تاریخ آن را بازگو می کند.

از سوی دیگر جدا ممکن است نوستر آداموس کتابهای مسلمانان ( چه آنها که به ما رسیده و چه آنها که به ما نرسیده ) را در زمینه ی پیشگویی ها و (( ملاحم )) که در احادیث نبوی فراوان است ̨  دیده باشد. این روایات درباره ی آینده هستند. ممکن است او آنچه می خواسته از روی این روایات نوشته باشد.